سلام دوستان
ببخشید که مدتها دست به قلم نشده بودم گرفتاریهای زندگی و ...
اما باز هم تصمیم گرفتم درد دلی کنم که شاید زیاد متوجه آن نیستیم و شاید در روزمرگی مان هضم شده باشد !مخصوصا متدینین جامعه جمهوری اسلامی ایران اعم از ایرانیان و مهاجرین شیعه ای که به ولایت فقیه اعتقاد دارند و از پیروزی انقلاب اسلامی ایران بدست بزرگ مردی به نام امام خمینی رحمه الله علیه شادمان گشتند و جشن گرفتند و جشن میگیرند و برای حفظش جانفشانی کردند و جان فشانی میکنند و این سرمایه شیعی را قدر میدانند و از وجود دولتی اسلامی و مقتدر و شیعی در جهان به مذهبشان میبالند ، حال بماند که کمبودها بسیار دارد و راه طولانی در پیش دارد و انشالله که روز به روز به توفیقاتشان افزون گردد.
اما سخن من با همین متدینین هست که گاهی از آن سوی بام می افتند !چند روز پیش در شبکه شش تلوزیون جمهوری اسلامی مستندی دیدم که موضوعش کشتی نجات بود و بسیار زیبا شروع کرد و به داستان کشتی نوح علیه السلام پرداخت و نجات یافتگان آن زمان را معرفی نمود که به ولایت پیامبرشان مقید و پایبند بودند و سپس به جلوتر آمد و به کشتی نجات پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله رسید که نجات یافتگان از دریای غفلت و جاهلیت را معرفی نمود که سوار بر کشتی ولایت پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله شدند و نجات یافتند و به جلو آمد و کشتی نجات را امام خمینی رحمه الله علیه معرفی کرد و نجات یافتگان را ملت انقلابی ایران معرفی کرد !
از نظر من نوعی ولایت مدار بودن خوب هست ولی نه اینطور !چرا به ائمه علیهم السلام اشاره نشد ؟شاید بتوان گفت بنا بر اختصار و کمبود وقت برنامه اما چرا امام زمان عجل الله تعلی فرج فراموش شد !؟نکند غیبت آن حضرت باعث شده باشد که فکر کنیم ما میتوانیم منجی بشریت باشیم !نکند غیبتش باعث شده باشد خودمان را کشتی نجات فرض کرده باشیم !نکند خدای ناکرده غیبتش باعث شده باشد که ناخواسته سامریها شده باشیم !نکند روزی برسد که مولا صدای هل من ناصرا ینصرنی سر دهد و ما بگوییم چرا آمدی و ما کافی بودیم !
حالا کم کم درک میکنم که چقدر مظلوم هست مولایمان ...گهی با گناهانمان می آزاریمش و گهی با نادیده گرفتنش !گهی با قلممان و گهی با رفتارمان و آثارمان !قبلا سینه سپر میکردم و میگفتم ما اهل کوفه نیستیم اما اکنون خجالت میکشم !مولانا ما را ببخش ...
بیایید فقط بگوییم
أئمتی وسادتی اثنا عشر *** سفینة فیها النجاة للبشر
قال الرسول إن رکبتمُ بها *** نجوتمُ یوم الحساب من سقر
