سلام دوستان
بلاخره بعد از سالها و ماهها دیده نشدن و شنیده نشدن حرف و درد دل مهاجر افغانستانی و ...این جمهوری سکوت با همت دوستان ایرانی شکست
چند روز پیش در برنامه ی تلوزیونی راز که از شبکه ی 4 سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد وضعیت نابسامان مهاجرین افغانستانی در ایران بررسی شد و مجری محترم برنامه راز حرفهایی رو مطرح کردند که ما مهاجرین اصلا نمیتونستیم باور کنیم .سالها رنج و زندگی در غربت و نگاه انسانهای دیگر را که از بالا به پایین نگاه میکردند و اینکه کم کم خودمان باورمان میشد که ما انسانهایی پایینتر از آنها هستیم و انسانها را به دو قسمت خوشبخت و افغانستانی تقسیم میکردیم!و وضعیت نابسامان اجتماعی و وضعیت نابسامان معیشتی و تحصیلی و تحقیرها را تحمل کردیم به امید آن که روزی به کشورمان با دست پر برگردیم و برای ساخت کشورمان تلاش کنیم و در این راه مسائل و مشکلاتی برای یک مهاجر افغانستانی در ایران وجود دارد که مغز کوچک من میپندارد در هیچ جای جهان چنین نیست که همزبانی و همدینی و بسیاری از اشتراکات تاریخی و فرهنگی نتوانند برایت جرعه ای احترام به ارمغان آورند!و نتوانی این حرفهایت را هر جایی و به هر کسی بزنی و مجبور باشی سرت را پایین بیندازی و زندگی کنی در جمهوری سکوت!
از آقای طالب زاده بسیار تشکر میکنم که قدمی برداشتند تا حرف دل یک مهاجر به جهان زده شود
از برادران محمودیکارگردان و تهیه کننده فیلم <چند متر مکعب عشق > تشکر میکنم که حرفهای دل یک ملت را به جامعه جهانی زدند .
امیدوارم این حرکتهای زیبا که تلاشی در جهت تفکر زیبای تساوی انسانها (چه سیاه و چه سفید و چه غربی و چه شرقی و چه چشم تنگ و چه چشم درشت و...) هست تداوم پیدا کند و تا جایی دنیا زیبا شود که من مجبور شوم اعتراض ستی را ببندم و هیچ اعتراضی نداشته باشم!
به امید آن روز.....
